باور
هستی، ذهن خداست.
پیامبران، آرزوهای اویند
و نظامیان، انزجارش...
شاعران، رویاهای خداوندند
و رجالگان، کابوسهایش...
تولد هر کودک، پیدایش پرسشی در ذهن خداست
و هر مرگ، پاسخی مایوسانه به آن...
تو اما
ذهن و آرزو و انزجار منی،
کابوس و رویای منی،
مرگ و زندگی من...
با تو هستی یافتم
و از تو تباه شدم...
کفر و باور من به توست.
گوئیا در من حضور خدایی، و انکار حضور خدا...
وحید.ش
4 شهریور 93
|
امتیاز مطلب : 1
|
تعداد امتیازدهندگان : 1
|
مجموع امتیاز : 1